KOMUNA // WARSZAWA, ul. Lubelska 30/32
Artystka wraz z zaproszonymi twórcami chce ożywić środowisko i zaznaczyć wspólnotę doświadczeń. Taniec, moja miłość ma stworzyć warunki do nowych kreacji, pogłębionych refleksji na temat sztuki tańca oraz próby spojrzenia na zawód artysty tancerza w szerszym, społecznym kontekście.
Edyta Kozak do współpracy przy projekcie zaprosiła Rafała Dziemidoka (tancerza, choreografa, pedagoga), dr. Wojciecha Klimczyka (socjologa kultury), Ramonę Nagabczyńską (tancerkę i choreografkę) i Tomasza Ciesielskiego (tancerza, badacza i menadżera kultury).
Teatr/taniec to moje miejsce pracy, nie w sensie budynku, ale to pewien stan materializowania myśli i emocji. Zaprosiłam praktyków i teoretyków, aby dowiedzieć się więcej o nich, o sobie i naszym zawodzie. Jak funkcjonują? Z jakiej perspektywy patrzą na swoje działania? Co ich uwiera, a co inspiruje? Lubię, kiedy artyści zajmują mój umysł i emocje. Bez względu na to, co robią, czuję, że docierają do mnie, że stają się mi bliscy, choć nawet ich nie znam. Wtedy wydaje mi się, że nie muszę się z nimi nawet zaprzyjaźniać, bo tak wiele o nich wiem. Tym razem będzie inaczej. Choć przez chwilę potrzebuję żywej relacji, spotkania z innymi, z drugim człowiekiem, z artystą – na scenie, aby zrozumieć w czym tkwi nasza miłość do tańca… – mówi Edyta Kozak